พิษของแมลงร้าย ๆ ....หลายชนิดนะคะ....

แมงมุม เป็นสัตวนักล่ากินอาหารจำพวก เพลี้ยอ่อน ตัวหนอน ผีเสื้อ แมลงวัน เป็นตัน โดยการชักใยเป็นข่ายดักจับสัตว์ที่เป็นเหยื่อ แมงมุมอยู่ในประเภท สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง แมงมุมไม่จัดเป็นพวกแมลง เพราะ แมงมุมมี 8 ขา พวกแมลงจะมี 6 ขา มีปีก และมีลำตัวเป็นออกเป็น 3 ส่วน คือ ส่วนหัว อก และท้อง แต่แมงมุมจะมีช่วงลำตัวแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนหน้า ที่ประกอบไปด้วยส่วนหัวและอกที่เชื่อมติดกัน และส่วนหลัง คือ ส่วนท้อง และแมงมุมไม่มีปีก
ต่อมผลิตใยของแมงมุม
อยู่ที่ปลายสุดของส่วนท้อง แมงมุมจะชักใยเพื่อสร้างที่อยู่อันปลอดภัย และใช้จับเหยื่อนอกจากนี้ยังใช้ใยสร้างถุงใส่ไข่ของมันด้วย
ที่ปากของแมงมุมมีเขี้ยวพิษ
ใช้ป้องกันตัวและฆ่าเหยื่อ ปากเล็ก ๆ ของแมงมุมใช้เคี้ยวเหยื่อไม่ได้ มันจะใช้เขี้ยวพิษฆ่าเหยื่อหรือทำให้เป็นอัมพาต แล้วใช้ปากดูดของเหลวจากเหยื่อกินเป็นอาหาร

เมื่อแมงมุมโตขึ้น
มันจะสร้างรังของตัวเอง โดยปล่อยใยยึดไว้ตามกิ่งไม้ ใยแมงมุมมีหลายแบบ ทั้งแบบกลม สามเหลี่ยมและสี่เหลี่ยม

ใยแมงมุมเป็นกับดัก
ถ้าแมลงบินไปติดใยแมงมุมเหนียว ๆ มันจะหนีไปไหนไม่ได้และถูกแมงมุมจับกินเป็น

"แมงมุมแม่ม่ายน้ำตาล" สุดอันตราย พิษร้ายแรงกว่างูเห่า 3 เท่า ยังไม่มีเซรุ่ม หรือยาถอนพิษ อาละวาดในไทยแถบชุมชนลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำแม่กลอง แนะวิธีสังเกตรูปร่างลักษณะ ตัวขนาด 1 ซม. ท้องจะกลมป่องใหญ่กว่าหัวหลายเท่า มีสีน้ำตาลสลับขาวลายเป็นริ้วๆ ชอบแฝงตัวในที่ต่ำ ให้ระวังลูกหลาน พันธุ์ที่มีพิษมากที่สุดอยู่ในสหรัฐอเมริกา สามารถทำให้คนตายได้ ชอบอาศัยอยู่ตามห้องน้ำ มักกัดบริเวณ genitalia ก่อให้เกิดอาการ lactrodectism ผู้ป่วยมักไม่รู้ตัวขณะที่ถูกกัด ต่อมาบริเวณที่ถูกกัดจะกลายเป็นตุ่มบวมแดง ปัญหาสำคัญที่เกิดจากแมงมุมชนิดนี้คือ อาการปวดและพิษต่อระบบประสาท ซึ่งทำให้เกิดอัมพาตของอวัยวะต่างๆ ถ้าได้รับพิษเข้าไป มากผู้ป่วยอาจถึงแก่กรรมได้
อาการพิษต่อระบบประสาท เกิดขึ้นหลังจากถูกแมงมุมแม่หม้ายกัดประมาณ 15 นาที ถึงหลายชั่วโมง พิษจะแพร่เข้าสู่ระบบผ่านทางน้ำเหลืองทำให้มีการหลั่ง norepinephrine และ acetylcholine ที่จุดบรรจบประสาท กล้ามเนื้อบริเวณที่ถูกกัดจะเกร็ง และเป็นตะคริว และต่อมาจะลามไปบริเวณอื่น โดยเฉพาะกล้ามเนื้อทรวงอกและหน้าท้อง ผู้ป่วยอาจมีอาการคลื่นไส้ ปวดตามข้อ ความรู้สึกการรับรู้มากผิดปกติ กล้ามเนื้ออ่อนเปลี้ย หนังตาตก รีเฟลกซ์ไว สั่น และชัก ผู้ป่วยอาจถึงแก่กรรมเนื่องจากภาวะแทรกซ้อนจากการชัก และการหายใจล้มเหลว
การรักษา ในระยะที่ได้รับพิษใหม่ๆ ให้ใช้ผ้ารัดเหนือแผลเพื่อช่วยยับยั้งการกระจายของพิษ ให้วัคซีนป้องกันบาดทะยัก ลดอาการปวด โดยประคบด้วยถุงน้ำแข็งและให้ยาแก้ปวด ถ้าปวดมากอาจให้ยากลุ่มอนุพันธ์มอร์ฟีนได้ ฉีด 10% calcium gluconate 10 ml เข้าทางหลอดเลือดดำ เพื่อช่วยลดอาการตะคริว ถ้าอาการไม่ดีขึ้นให้ฉีดซ้ำได้อีก 1 ครั้งใน 30 นาที และให้ซ้ำได้ทุก 6 ชั่วโมง อาจให้ diazepam เพื่อคลายกล้ามเนื้อ และลดความกระวนกระวาย การใช้ lactrodectus antivenin ได้ผลดี ควรให้ในรายที่มีเลือดออกมาในปัสสาวะแต่ควรระวังการแพ้ซีรั่มม้า จึงควรทำการทดสอบการแพ้ก่อน โดยทั่วไปผู้ป่วยจะทุเลาใน 24-48 ชั่วโมง แต่ในรายที่ได้รับพิษมากอาจป่วยนานกว่านี้ได้ สิ่งสำคัญที่สุดในการรักษาคือ การดูแลรักษาประคับประคองระบบทางเดินหายใจ และระบบไหลเวียนโลหิต

ยังมีเรื่องเกี่ยวกับแมลงมีพิษอีกหลายชนิด และวิธีรักษาอีกนะคะ